Gözlerimi siyaha boyamıyorum
Kesmiyorum bileklerimi, kan damlamıyor satırlarımdan
Koyduğum noktadan sonra kollarımı açıp bırakmıyorum kendimi boşluğa
Sürüklenirken uçurumlara, uzanmıyor sevgilinin eli kurtarmıyor beni
İlgilendirmiyor aldığım nefes, kokladığım çiçek
Hiçbir şey eskisi gibi değil artık biliyordum hep yalnızım bundan sonra
Yanıldım, safım..
Senden önce boşluktu senden sonrası da
Her zamanki gibi inandım her şeyin bu sefer farklı olacağına
Her bitiş yeni bir başlangıçtı hani? Benimki hiçbir zaman başlamadı ki
Başlamasına izin vermedi hiçbiri...